เลือกภาษา:
ความรู้เพื่อสุขภาพ

ไข้ชักในเด็ก

พญ.วนิดา พิสิษฐ์กุล

ไข้ชักคืออะไร 
       ภาวะไข้ชักเป็นภาวะที่มีการชักในเด็ก  อายุประมาณ 6เดือน ถึง    5 ปี โดยพบร่วมกับการมีไข้ และสาเหตุของไข้นั้นไม่ได้มาจากการติดเชื้อในระบบประสาทหรือสาเหตุอื่นๆ โดยชัดเจนเช่นสารเกลือแร่ผิดปกติ อาการที่พบคือเด็กจะมีอาการเกร็งทั้งตัว หรือเกร็งร่วมกับกระตุกทั้งตัวร่วมกับการมีไข้

อุบัติการณ์ 
      เด็กทั่วไปมีโอกาสชักเวลาไข้สูงได้ 3-5% แต่เนื่องจากภาวะไข้ชักมักเป็นกรรมพันธุ์ โดยพบบิดา มารดามีประวัติไข้สูงแล้วชักได้ 10% และพบพี่น้องท้องเดียวกันชักขณะมีไข้สูงได้ถึง 9%

ปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดไข้ชัก ครั้งแรก
          1. มีประวัติไข้ชักในครอบครัว 
          2. ระดับของไข้ ยิ่งไข้สูงเท่าไรยิ่งมีโอกาสชักมากขึ้น โอกาสเกิดอาการชักซ้ำเนื่องจากไข้สูงพบประมาณ 30% มักเกิดภายใน 1 ปีแรก  โอกาสชักซ้ำหลังจากการชักครั้งที่ 2 ประมาณ 48% โอกาสเป็นโรคลมชักหรือลมบ้าหมูภายหลังพบ 2 – 7 %   
 
การรักษาภาวะไข้ชักควรทำอย่างไร
    เมื่อเด็กชักต้องพยายามตั้งสติ อย่าตกใจเพื่อให้การดูแลเด็กได้อย่างเหมาะสม การรักษาที่ถูกต้องคือการพยายามปฐมพยาบาลลดไข้ รวมทั้งการปฐมพยาบาลอาการชัก
    1. จัดท่านอนของเด็กให้เหมาะสม เพื่อป้องกันไม่ให้สำลักหรือกระทบกระแทก ได้แก่ ท่านอนตะแคงซ้าย หรือท่าตะแคงซ้ายกึ่งคว่ำให้ศีรษะต่ำกว่าส่วนตัว
    2. ดูดเสมหะ(อาจใช้ลูกยางแดง) และจัดท่าเด็กให้หายใจสะดวก ถ้าชักนานอาจต้องช่วยหายใจ
    3. หากเด็กมีอาการชักขณะที่รับประทานอาหารหรือมีเศษอาหารอยู่ในช่องปากควรล้วงเศษอาหารนั้นออกจากช่องปากเพื่อป้องกันภาวะอุดกลั้นของทางเดินหายใจระหว่างที่มีอาการชัก ไม่ควรพยายามทำให้เด็กอาเจียน หรือใช้ช้อนหรือไม้กดลิ้น, นิ้ว, เศษผ้า ยัดเข้าไปในปากเด็ก เพราะมีโอกาสทำให้เกิดอันตรายต่อช่องปาก และฟันเด็กมากยิ่งขึ้น และมีโอกาสที่ฟันจะหลุดหรือหัก และหลุดลงไปอุดหลอดลมและทำให้ปอดแฟบอันจะทำให้เกิดภาวะขาดออกซิเจนมากยิ่งขึ้น
    4. ลดไข้ โดยการใช้ผ้าชุบน้ำก็อกหรือน้ำอุ่นเช็ดตัว
    5. ให้ยาลดไข้พาราเซ็ตตามอลขนาด 10-15 มก. ต่อนน.1 กก.ทุก4-6 ชั่วโมง
    6. การให้ยาระงับอาการชักขณะชัก (โดยมักจะให้ยาโดยบุคคลากรทางการแพทย์)
    7. รักษาสาเหตุของไข้
    
เมื่อลูกน้อยมีไข้สูงเราจะการป้องกันไม่ให้เกิดอาการชักได้อย่างไร
    1. เช็ดตัวเด็กบ่อยๆเช็ดให้ถูกวิธีและเช็ดนานพอจนกกว่าไข้จะลดลง
    2. รับประทานยาพาราเซ็ตตามอลเพื่อลดไข้ได้ทุก4ชั่วโมงหากไม่มีประวัติแพ้ยา
    3. หมั่นวัดไข้เด็กอยู่ตลอดเวลา ควรมีเทอร์โมมิเตอร์เพื่อใช้วัดไข้การใช้มือสัมผัสอย่างเดียวจะไม่สามารถประเมินได้
    4. ทานยาป้องกันชัก (diazepam)ในเด็กที่เคยเป็นไข้ชักมาก่อน ซึ่งแพทย์จะพิจารณาให้ยาเป็นรายๆไป

  ภาวะไข้ชักมีการพยากรณ์โรคดี ไม่มีรายงานผู้ป่วยที่เสียชีวิตจากภาวะไข้ชักชนิดธรรมดา ไม่พบว่ามีความแตกต่างของระดับสติปัญญาระหว่างเด็กที่มีประวัติเป็นไข้ชักกับเด็กปกติรวมถึงไม่พบว่าไข้ชักจะมีผลเสียหรืออันตรายอย่างถาวรต่อเนื้อสมองด้วย แม้ว่าจะชักนานก็ตาม